De vijf wonden

Uit: Tagzeitenbuch door Sr. Gertrudis Schinie

Christus heeft zich vernederd tot aan de dood. Verlaten en in doodsangst hangt Hij aan het kruis, terwijl een grote duisternis over het land valt. De stilte van de volmaakte overgave heeft zich op het doodsbleke Aanschijn uitgebreid.

Voor dit Aanschijn van mijn stervende Heer staat mijn leven als voor het gerecht. Alleen als Hij barmhartig is met mij en ik dagelijks in God sterf, kan ik het bestaan.

Heer Jezus Christus, met uw rechterhand hebt U gezegend. U hebt zieken genezen, doordat U hen uw rechterhand hebt opgelegd. Uw gebiedende rechterhand zult U uitstrekken bij het Laatste Oordeel. Heer, deze heilige hand is met een nagel doorboord en aan het kruis geslagen. Heiland, omwille van uw geduld, waarmee U dit hebt verdragen, omwille van de vreselijke pijn, die U daarbij hebt doorstaan, smeek ik U, heb erbarmen met mij en met heel de wereld. Sta mij toe, dicht bij U te zijn.

Heer Jezus Christus, onophoudelijk stroomde uw Heilig Bloed uit de vreselijke wonde van uw linker hand. Door ons heeft zij kwellingen doorleden, maar zij verstroomde daaruit heil voor ons. Iedere bloeddruppel van U is een bron van eeuwig leven voor ons. O, dat U zo lang al mijn oppervlakkigheid verdraagt en mij steeds opnieuw weer vergeeft! Dit geduld zie ik in het beeld van uw doorboorde handen. Ik zou een wereld van liefde in mij willen dragen, om op deze heilige wonden te kunnen antwoorden. Maar ik kan ze slechts vereren met de zwakke kracht van mijn hart.

Heer Jezus Christus, verheven engelen vereren uw wonden; maar toch verdraagt U ook mij in uw nabijheid. Laat mij knielend aan de voet van het kruis de heilige wonde van uw rechtervoet vereren. Hier is mijn plaats, hier aan uw voeten. Uw kostbaar Bloed stroomt uit deze wonde en geneest onze wereld. Heer, uw heilige voeten trokken rond door onze straten en steden, om ons tegemoet te gaan. Ze zijn met nagels doorboord..… Help mij, ze te vereren, zolang mijn leven duurt.

Heer Jezus Christus, wees bemind, steeds opnieuw en inniger door de wonde van uw linkervoet. Want uw smarten zijn het begin van ons leven. Uw wonden maken ons gezond. Maar toch, wie U liefheeft, voelt de wonde in zijn eigen innerlijk. De wonde, dat wij het zijn, die U zo verwond hebben; dat wij U deze vreselijke dood hebben doen ondergaan… Heer laat mij aan uw voeten volharden. En aanvaard mijn hulpeloze aanbidding.

Heer Jezus Christus, ook dit hebt U zelfs na uw dood nog willen ondergaan: dat uw Hart werd doorboord… Dit Hart, vol van de eeuwige gloed der liefde. Dit Hart, zo vol van onuitsprekelijke mildheid en diep erbarmen, Dit hart, vol van oneindig geduld. Deze vreselijk wonde Heer, waarvoor wij U loven en prijzen, is voor ons tot een open poort geworden, die toegang verleent tot de stralende wereld van de Heilige Drievuldigheid. Laat mij uw Hart beminnen en beschouwen en er onophoudelijk naar opzien. Laat mij daar binnengaan en er toevlucht vinden, om er bij het sterven in begraven te worden. Amen.

* Terug