Korte kruiswegmeditatie

Uit: So sehr hat Gott die Welt geliebt door F. Holboch / T. Isenegger

Jezus staat voor de rechter. Hij is heel bleek en beeft van pijn en vermoeidheid. Gemarteld door de verschrikkelijke geseling draagt Hij nu de rode spotmantel en op zijn hoofd de doornenkroon. De mensen om hem heen toepen:”Aan het kruis met hem!” Pilatus veroordeelt hem tot de dood aan het kruis. Jezus hoort dit alles stil aan en zwijgt. Dan brengen de soldaten het zware kruis waaraan Jezus zal sterven Als Jezus het ziet, is het alsof Hij reeds de spijkers in zijn handen en voeten voelt. Maar ondanks dat strekt Hij Zijn armen ernaar uit en neemt het met liefde op Zich. Hij wil immers sterven, Hij wil gehoorzaam zijn aan de Vader en zo voor de mensen de hemel openen.

Het kruis wordt voor de Heer steeds zwaarder. Men slaat Hem, men duwt gemeen tegen het kruis; Jezus wankelt en valt. Slechts even, dan staat Hij weer op en gaat verder met Zijn kruis. Dan ontmoet Hij zijn Moeder. Zij ziet Hem in de ogen, maar ook in Zijn Goddelijk Hart. Zij zou zo graag in Zijn plaats het kruis dragen, maar zij weet, dat Hij het vrijwillig draagt om de mensen te redden. Daarom volgt zij Hem stil.

De Heer ziet er zo zwak en ellendig uit, dat zijn vijanden denken, dat Hij zijn kruis niet meer tot op de Calvarieberg zal kunnen dragen. Daarom houden zij iemand die voorbij gaat aan, nemen Jezus het kruis van de schouder en ken Jezus niet, en wil daarom het kruis niet graag dragen. Doch als hij Jezus het kruis nadraagt komt een grote liefde in zijn hart; de Vader heeft hem gezegend.

In zijn alwetendheid weet de Heer hoe verschrikkelijk de straf voor de mens is, die geen berouw toont en zo sterft. Hij denkt aan allen, die eens Zijn leerlingen en volgelingen zullen zijn, aan de priesters. Hij wil door Zijn lijden hen de kracht en genade schenken allen naar de hemel te brengen. Daarom blijft Jezus niet liggen als Hij nog eens onder het kruis valt. Hij staat weer op en gaat met Zijn uiterste krachten weer verder.

De Heer is op de berg van Calvarie aangekomen, waar Hij gekruisigd gaat worden. De soldaten trekken de kleren van zijn lichaam, de wonden gaan weer open en het bloed stroomt over zijn lichaam. Het doet ontzettend pijn, maar noch meer bloedt Zijn Hart van schaamte. Grote spijkers doorboren Zijn handen en voeten. Uit Zijn mond komt een zacht gekerm, maar ondanks dat bidt Hij voortdurend tot zijn Vader. Drie uren hangt Hij aan het kruis. Dan buigt Hij het hoofd en sterft. Onder het kruis staan Zijn heilige Moeder en Johannes. Een soldaat stoot met een lans in Zijn zijde en bloed en water stromen eruit. Ontferm U over ons, o Heer, ontferm U over ons.

* Terug