ONZE HEILIGE ENGELBEWAARDER

Op 29 september vieren wij het Feest van de drie Heilige Aartsengelen. Daarom is de hele maand September toegewijd aan de Heilige Engelen. Dit is voor ons weer de gelegenheid om onze band met de Heilige Engelen te verlevendigen. GOD heeft ons allen een Heilige Engel aan de zijde geplaatst, die ons het hele leven begeleidt: onze Heilige Engelbewaarder. Het is steeds opnieuw weer mooi, om zich dit bewust te maken: dat GOD aan een ieder van ons een geheel persoonlijke Engelbewaarder als begeleider geschonken heeft, die Hij met heel Zijn wijsheid en liefde voor ons heeft uitgezocht.

GOD werkt niet door het toeval, of “aan de lopende band”, alsof Hij gewoon de volgende Engel die aan de beurt is, naar de aarde stuurt, om de volgende mens te begeleiden. Nee, Hij doet dit alles met wijsheid en liefde. Zo heeft Hij ook heel bewust voor een ieder zijn Engelbewaarder uitgekozen en hem met liefde aan ons gegeven. Onze Heilige Engelbewaarder is een geheel persoonlijk liefdesgeschenk van GOD aan ons.

Daarom hebben diegenen, die reeds de Toewijding aan de Heilige Engelbewaarder hebben afgelegd, bij deze Toewijding gebeden: “Heilige Engelbewaarder, die steeds het aangezicht van onze hemelse Vader schouwt, aan u heeft GOD mij vanaf het begin van mijn leven toe-vertrouwd. Van harte dank ik u voor uw liefdevolle zorg. Ik geef mijzelf over aan u en beloof u mijn liefde en trouw”.

Wij beantwoorden dus de liefde en trouw van onze Engelbewaarder aan ons, met onze liefde en trouw aan hem. Dat betekent, dat wij niet slechts zo af en toe aan onze Heilige Engelbewaarder willen denken, maar iedere dag. Het beste is dat wij meteen aan het begin van de dag met een gebed tot onze Heilige Engelbewaarder beginnen en hem ook overdag steeds met een schietgebed om zijn hulp vragen. Hij is toch onze trouwe begeleider, die ons niet alleen beschermt in het verkeer of met ons samen bidt. Hij begeleidt ons op al onze wegen, bij al onze opgaven, gesprekken, bezoeken en ook in de vakantie en in de vrije tijd, zelfs bij het voetbalspel.

Een priester vertelde eens, hoe zijn Heilige Engelbewaarder, hem in zijn jeugd heeft beschermd voor een beenbreuk. Zonder te vermoeden, wat op hem toe zou komen, kreeg hij de gedachte om zijn broer te vragen om diens scheen beschermers. Dat zijn stevige plastic delen, die voetbalspelers onder hun kousen stoppen, zodat het scheenbeen beschermd is. Van te voren had hij altijd zonder deze gespeeld.

Maar op deze dag, kreeg hij plotseling het idee, om zijn broer daarom te vragen. Tijdens het spel heeft toen een tegenspeler zo hard tegen zijn scheenbeen geschopt, dat de beschermer, die tamelijk stevig is, doormidden brak. Zou hij deze scheenbeschermer niet gedragen hebben, zou zijn scheenbeen zeker zijn gebroken. Zo had hij nu alleen een blauwe plek van de kneuzing. Hij wist bij wie hij zich moest bedanken. Zijn Engelbewaarder wist al van te voren, wat op die dag op hem toe zou komen, en had hem daarom deze ingeving gegeven, bij zijn broer te vragen om diens scheenbeschermers.

Onze Engelbewaarder werkt vaak op zo'n onopvallende, verborgen manier. Vaak ontdekken wij zijn handelen pas achteraf. Maar dan moeten we ons ook bij hem bedanken. Het loont zich de moeite, om eens terug te kijken naar het voorbije leven. Heel vaak ontdekken we op deze manier de zorgende hand van onze Engelbewaarder.

GOD heeft het zo beschikt, dat onze Heilige Engelbewaarder onzichtbaar is. Slechts weinige hebben de bijzondere genade ontvangen, dat ze hun Engelbewaarder mogen zien. Maar dat zijn slechts enkele uitzonderingen. Normaal gesproken kunnen wij ze niet zien. Daarom is de toegang tot onze Heilige Engelbewaarder ons geloof. Als ik niet aan de Heilige Engelbewaarders of aan de Heilige Engelen geloof, blijft deze onzichtbare wereld van de door GOD geschapen geestelijke wezens, voor mij gesloten. Mijn Heilige Engelbewaarder is dan toch ook bij mij, maar ik merk niets van zijn aanwezigheid en zijn handelen, of ik verklaar alles op een of andere manier met mijn verstand en wat ik niet kan verklaren, is dan gewoon “het toeval”.

In dit geval blijft de Heilige Engel ook aan de zijde van zijn beschermeling, maar het is niet moeilijk om zich voor te stellen, hoe moeilijk we hem dan zijn opgave maken, om ons naar de hemel te leiden. Hij zal alles doen, wat hem mogelijk is, om zijn beschermeling naar GOD te brengen, zodat deze niet verloren zal gaan. Daaraan herkent men de trouw van de Heilige Engelbewaarder. Ze geven geen mens op, tot aan het einde. Wij kunnen ons hier een voorbeeld aan nemen en ook geen mens opgeven. We kunnen ten minste voor hem bidden, zoals ook de Engelbewaarders voor al hun beschermelingen doen, om het even of ze Godverbonden leven of niet.

Hoe meer wij ons in geloof openstellen voor onze Heilige Engelen, des te meer zullen wij ook van hen kunnen leren. Hun voorbeeld werkt aanstekelijk, zoals we net gezien hebben i.v.m. de trouw. Onze Heilige Vader, Paus Benedictus XVI heeft drie jaar geleden op 29 september bij een bisschopswijding een preek gehouden over de drie Heilige Aartsengelen en hierbij de nieuwe bisschoppen de raad gegeven, om zich te oriënteren aan het voorbeeld van de Heilige Engelen.

Wat hij hen gezegd heeft, kunnen wij ook op ons eigen leven toepassen. Hij zei: “dat in de Kerk van de Oudheid – reeds in de Apocalyps – de Bisschoppen “Engelen” van hun Kerk werden genoemd, aldus tot uitdrukking brengend dat er innerlijke overeenkomst is tussen het dienstwerk van de Bisschop en de zending van de Engel. Vanuit de taak van de Engel kan men de dienst van de Bisschop verstaan”.

Wat hij hier over de opgave van de bisschop heeft gezegd, kan men ook tegen alle vaders en moeders zeggen. Ook zij zijn als Engelbewaarders voor hun kinderen of kleinkinderen. Zoals de Heilige Engelbewaarder waarschuwen zij hun kinderen voor gevaren naar ziel en lichaam; zij willen hen beschermen, sporen hen aan en bidden voor hen. Vaak hebben zij heel veel geduld nodig met hun kinderen, maar desondanks mogen zij niet opgeven.

Vanaf een bepaalde leeftijd kunnen zij hen niet meer dwingen. Ze moeten de vrijheid van hun kinderen respecteren, net zoals de Engelbewaarders de vrijheid van hun beschermelingen respecteren , en wachten moeten, tot de mensen hun hulp aannemen. Gaat het niet vele ouders en grootouders, leraren en priesters net zo? De Engelbewaarders zijn ons in onze worsteling om onze kinderen of om eenieder die ons aanbevolen is, een groot voorbeeld, mede-strijder en mede lijdender.

Wij moeten ons eerst goed realiseren, wie de Heilige Engel in werkelijkheid is, zodat wij ons met de Heilige Engelen kunnen verenigen. U hebt misschien ook al ervaren, dat in de media, boeken of op evenementen er totaal verschillende voorstellingen over de Engelen bestaan. Daarom is het belangrijk om te weten, wat de Kerk ons over de Heilige Engelen leert.

De Heilige Engel is een zuiver geestelijk, persoonlijk en onsterfelijk schepsel (vgl. KKK 330). Dat betekent dat hij een persoon is zoals wij, met een verstand waarmee hij begrijpen en denken kan en hij heeft een vrije wil (vgl. KKK 330), waardoor hij ook kan liefhebben. Hij beseft met zijn verstand de grootheid en de heiligheid van GOD en aanbidt Hem daarom vanuit heel zijn hart.

Tegelijkertijd erkent hij ook de plannen van GOD, in zover GOD hem deze laat zien. Hij weet niet alles, omdat hij als schepsel beperkt is, want alleen GOD weet alles. Maar hij weet veel meer dan wij, waardoor hij ons ook kan onderrichten en verlichten. Hij weet steeds de volgende stap, die GOD van ons verwacht, zodat hij ons ook volgens Gods wil kan leiden.

Gelijktijdig bemint de Heilige Engel GOD met heel zijn wezen. Het is een andere manier van liefhebben als die wij kennen, omdat bij ons de gevoelens, die hun oorsprong hebben in de verbondenheid met ons lichaam, nog een belangrijk deel ervan uitmaken. Omdat de Heilige Engel geen lichaam heeft, heeft hij deze gevoelsopwellingen niet. Desondanks bemint hij GOD met heel zijn wezen en zo ook ons, zijn beschermeling.

Wij mogen ons de Heilige Engelen niet als levenloze standbeelden voorstellen, die aan onze zijde staan als politieagenten, om ons te beschermen. Hun mooiste opgave is het om ons naar GOD te leiden. Daarover spreekt Paus Benedictus ook in bovengenoemde preek aan de nieuwe bisschoppen. Voordat hij hen omschrijft, hoe zij de Heilige Engelen tot voorbeeld kunnen nemen, legt hij hen uit, wat een Engel is.

“De Heilige Schrift en de overlevering van de Kerk laten ons twee aspecten opmerken. Van de ene kant is de Engel een schepsel dat voor GOD staat, met heel zijn wezen op GOD gericht. Hun ware natuur is het bestaan met het oog op Hem en voor Hem. Juist zo is ook het tweede aspect te verklaren dat kenmerkend is voor de Engelen: zij zijn boodschappers van GOD. Zij brengen GOD bij de mensen, zij openen de hemel en openen zo ook de aarde. Juist omdat zij bij GOD zijn, kunnen zij ook heel dicht bij de mens zijn. GOD is ieder van ons immers innerlijker dan wij dat zelf kunnen zijn”.

Het eerste aspect, dat onze Heilige Vader noemt, herinnert ons eraan, dat onze Heilige Engelbewaarder reeds in de aanschouwing van GOD is. Hij hangt met zijn aangezicht aan GOD. De zalige aanschouwing van GOD, die wij willen bereiken en die wij pas na onze dood kunnen binnengaan, is voor onze Heilige Engelbewaarder reeds werkelijkheid.

Wanneer hij Engelbewaarder wordt, verlaat hij de aanschouwing van GOD niet. Jezus bevestigt dit, toen Hij tegen de mensen zei, dat ze de kleinen niet gering moesten achten, “ want hun Engelen zien steeds het Aangezicht van de Hemelse VADER” Het zou mooi zijn, als onze Heilige Engelbewaarder ons steeds weer bij de aanbidding mee zou kunnen nemen in deze aanschouwing van GOD, maar hier op aarde gaan wij slechts in het geloof.

Maar wij kunnen van onze Heilige Engelbewaarder leren, van diens staan voor de troon van GOD en zijn hang aan Gods Aanschijn, dat het gebed heel erg belangrijk is. Daar vinden wij weer terug tot GOD, daar groeien wij in de kennis van GOD; de wil van GOD wordt ons hier duidelijker; wij halen hier de kracht om de wil van GOD te vervullen; maar ook de kracht om onze medemensen opnieuw te vergeven, geduldig met hen te zijn, hen weer te accepteren zoals ze zijn en ook ons kruis te aanvaarden.

Een echtgenote en moeder had haar problemen in het huwelijk en ze zou er het liefst vandoor willen gaan. Maar ze bekende heel eerlijk dat ze niet verder kwam dan de dichtst bijzijnde kerk. Hier huilde ze zich uit bij JEZUS in het tabernakel en kreeg hier de kracht, om naar haar man en kinderen terug te keren.

Slechts vanuit GOD kunnen wij dan het tweede aspect, dat Paus Benedictus noemt, vervullen. Slechts vanuit GOD kunnen wij Hem dan ook naar de mensen brengen, naar het voorbeeld van de Heilige Engelen.

“Zij brengen GOD bij de mensen, zij openen de hemel en openen zo ook de aarde. Juist omdat zij bij GOD zijn, kunnen zij ook heel dicht bij de mens zijn”. Dit zien wij heel duidelijk bij de vele teksten van de Heilige Schrift, waar de Heilige Engelen in voorkomen. Ze komen steeds in opdracht van GOD en ze brengen GOD naar de mensen, oftewel Zijn bescherming en Zijn hulp, of Zijn wil, Zijn belofte of Zijn aanwijzing.

De nabijheid van de Heilige Engelen laat de mensen de nabijheid van GOD ervaren en Zijn handelen in hun leven. Ze openen aan de ene kant de hemel, doordat ze de hulp van boven brengen en ze openen aan de andere kant de aarde, doordat ze de blik van de mensen op GOD vestigen en hen weer de weg tonen, om los te komen van hun binding aan het aardse. Zij zeggen ons als het ware: ' GOD is er ook nog. Bij Hem is niets onmogelijk. Hij heeft je niet vergeten”.

Ook deze zin van de Heilige Vader kunnen wij goed op ons leven overbrengen, omdat we ook al eens zo'n gelijke ervaring hebben gemaakt. Als wij ons tijd nemen, om in gebed bij GOD te zijn, dan komen wij door het gebed ook dichter bijde anderen. Wij brengen hun intenties heel bewust bij GOD, bidden voor hen. Daardoor komen wij hen werkelijk heel nabij.

Eveneens lossen vele problemen zich op, die wij met onze medemensen hebben, als we ze bij GOD brengen. Wij ervaren, hoe Hij ons hart steeds meer verandert in liefde. Wij merken dat het niet mogelijk is, in ons hart wrok en opstandigheid te koesteren en tegelijkertijd rustig tot GOD te bidden. JEZUS zal ons dan steeds opnieuw vanaf het Kruis Zijn Woorden zeggen: “Vergeef, want ze weten niet wat ze doen” . “ Zet jij de eerste stap” . “ Sluit eerst vrede in je hart met je medemensen, voordat je jouw offer (je gebed) bij Mij brengt” .

Bij GOD in het gebed komen wij de mensen werkelijk zeer nabij en we leren hen liefhebben, wat niets anders betekent, dan het goede in hen te zien, hen het goede te wensen en goed te doen. Zoals wij in het juiste gebed steeds weer Gods goedheid tot ons ontdekken, Zijn liefde, die wij dan loven en prijzen, en die in ons zelf onze liefde tot Hem opwekt, zo kunnen wij door gebed het goede in onze medemensen ontdekken of onze goedheid tegenover hen, zodat onze liefde tot hen toeneemt. Hierin gaan de Heilige Engelen ons voor.

Tot slot willen wij u nog een paar konkrete aansporingen voor uw leven met uw Heilige Engelbewaarder, vooral voor de maand september, aanbevelen. Ze stammen van de Heilige Frans van Sales, een goede leermeester voor een gezond geestelijk leven.

In het 16e hoofdstuk van het II. deel van zijn 'Philothea', waar hij 'verschillende raadgevingen' geeft, ' om de ziel door het gebed en de sacramenten tot GOD te verheffen', bespreekt hij ' de verering en het aanroepen van de Heiligen' en geeft ons de raad, na de verering van Maria heel bijzonder de Heilige Engelen te vereren. Hij schrijft hierbij woordelijk:

“Met de Engelen moet je heel bijzonder vertrouwd zijn. Denk er vaak over na, hoe zij jouw leven onzichtbaar ter zijde staan! Bemin en vereer de Engelbewaarder van je bisdom, de Engelbewaarders van de mensen met wie je samen leeft, in het bijzonder echter die van jou! Bidt vaak tot hen, prijs hen! Vraag om hun bijstand in je geestelijke en tijdelijke zaken, opdat ze met jou meewerken!”

Dan vertelt de H. Frans van Sales het voorbeeld van de zalige Petrus Faber, die in 1534 in Parijs als priester kennis maakte met de eerste groep van Jezuïeten rond Ignatius van Loyola. “De grote Petrus Faber, de eerste priester, predikant en lektor in de theologie in de Gezelschap van JEZUS, de eerste metgezel van de H. Ignatius, kwam eens vanuit Duitsland, waar hij ter ere Gods grote dingen had gedaan, door het bisdom van zijn geboorteplaats en vertelde hier, dat hij op zijn reizen door ketterse steden steeds de Engelbewaarder van die parochie had gegroet en daardoor veel troost had ontvangen. Hij heeft als het ware gevoeld, hoe ze hem tegen de aanslagen van de ketters beschermden en hem hielpen, veel zielen ontvankelijk en leergierig te maken voor de leer van het heil.

Hij vertelde dit zo indringend, dat een dame vier jaar geleden, dus 60 jaar later, met grote ontroering aan mij dit vertelde. Daarom was het een grote vreugde voor mij, in het kleine dorp Villaret tussen onze wilde savoyische bergen een jaar geleden een altaar te wijden op die plek, waar deze heilige man het licht der wereld gezien heeft”.

Roepen wij volgens zijn voorbeeld steeds weer de Heilige Engelbewaarder aan en danken wij hem dan ook voor zijn hulp!

* Terug