Op de kruisweg

Uit: Meditaties door: John Henri Newman

Jezus schonk aan de vrome vrouw een afdruk van zijn heilig Gelaat, die blijvend zou zijn voor latere eeuwen. Hij deed dit om ons allen er aan te herinneren dat zijn beeld steeds geprent moet blijven in ons hart. Wie wij ook zijn, waar ter wereld en in welke tijd ook, Jezus moet in ons hart leven. Wij kunnen in vele dingen van elkaar verschillen, maar hierin moeten wij allen overeenkomen, als wij zijn ware kinderen zijn. Wij moeten overal de doek van Veronica met ons meedragen, wij moeten zijn dood en verrijzenis overwegen, wij moeten steeds naar ons vermogen zijn goddelijke volmaaktheid trachten na te volgen.

Heer, zorg dat ons gelaat steeds aangenaam blijve voor Uw ogen, niet bezoedeld door de zonde maar besproeid en gewassen in Uw kostbaar bloed.

Sedert die oude voorspelling dat de Verlosser van het mensdom zou geboren worden uit een vrouw van de stam van Abraham, hadden de Joodse vrouwen steeds gehoopt Hem te mogen baren. Maar nu Hij werkelijk gekomen was, hoezeer verschilde de werkelijkheid nu volgens het Evangelie van wat zij hadden verwacht. Hij zei tot hen: “dat er dagen zouden komen waarop zij zouden zeggen: Zalig de onvruchtbaren, en de schoot die niet heeft gebaard, en de borsten die niet hebben gevoed”(Lc.23,29)

Ach, Heer, wij weten niet wat goed voor ons is, en wat slecht. Wij weten niets van de toekomst, wij weten niet wanneer Gij ons zult komen bezoeken, en in welke vorm. Daarom laten wij alles aan U over. Doe wat U welgevalt met ons en in ons. Laat ons steeds opzien naar U, en zie Gij steeds op ons neer, en geef ons de genade van Uw bitter Kruis en Lijden, en kom ons troosten op de wijze en op de tijd die U goeddunkt.

Bij Jezus worden beide handen en beide voeten doorboord met scherpe nagels. Zijn ogen zijn met bloed bedropen en verscholen onder de blauw gezwollen oogleden en de geschonden wenkbrauwen, veroorzaakt door de slagen der beulen. Zijn mond is gevuld met gal en azijn. Zijn hoofd is omgeven door de scherpe doornen. Zijn hart wordt doorstoken met de speer. Zo worden al zijn zinnen gekastijd en gekruisigd om genoegdoening te geven voor iedere soort van menselijke zonde.

O Jezus, kastijd en kruisig ons met U. Laat ons nooit meer zondigen door hand of voet, door ogen of lippen, door hoofd of hart. Laat al onze zinnen een offer worden voor U; laat ieder lidmaat U lof brengen. Laat het heilig bloed dat uit Uw vijf wonden vloeide, ons zalven met heiligmakende genade, zó dat wij mogen sterven voor de wereld en slechts leven voor U.

Consummatum ist. Het is volbracht ; het is nu geheel ten einde. Het geheim van Gods liefde jegens ons is voltooid. De prijs is betaald,en wij zijn verlost. De eeuwige Vader had besloten ons heit te vergeven zonder losprijs, ten einde ons zijn bijzondere gunst te tonen. Hij verwaardigde zich ons kostbaar te maken voor Hemzelf. Wat we kopen beschouwen we als waardevol. Hij had ons kunnen verlossen zonder losprijs…alleen door het fiat van zijn wil. Maar om ons zijn liefde te tonen aanvaardde Hij een prijs, die áls er een prijs moest betaald worden, als er een losgeld voor de schuld van onze zonden kon berekend worden, niets anders, niets minder kon zijn dan de dood van zijn Zoon.

O mijn God en Vader, Gij hebt onze waarde zo hoog geschat dat Gij de hoogste van alle mogelijke prijzen hebt betaald voor onze zondige zielen, en zullen wij U dan niet beminnen en U verkiezen boven alle dingen als het enige noodzakelijke en als het enige goed?

Nu is Hij Uw eigendom, O maagd en Moeder, nu opnieuw, want Hij en de wereld zijn bijeen gekomen en weer uiteengegaan. Hij ging van U weg om het werk van zijn Vader te doen - en Hij heeft het gedaan en ondergaan. Nu hebben Satan en slechte mensen geen recht meer op Hem - te lang is Hij in hun macht geweest. Satan voerde Hem op een hoge berg; boze mensen hieven Hem op aan het kruis. In uw armen, o Moeder van God heeft Hij niet meer gerust sedert zijn kindheid – maar nu hebt gij weer recht op Hem, nu de wereld het ergste heeft gedaan wat zij kon doen. Want gij zijt de hoogst begunstigde, de hoogst gezegende, de hoogst begenadigde Moeder van de Allerhoogste. Wij verblijden ons over dit grote mysterie. Hij is verborgen geweest in uw schoot, Gij hebt Hem gedragen in uw armen – en nu Hij dood is, wordt Hij op uw schoot gelegd. Maagd en Moeder van God, bid voor ons.

Toen Jezus het dichtst bij zijn eeuwigdurende zegepraal was, scheen Hij het verst van alle zegepraal verwijderd. Toen Hij het dichtst was bij zijn troonsbestijging, en alle macht in de hemel en op aarde zou gaan uitoefenen, lag Hij dood in de holte van een rots. Hij was gewikkeld in een lijkwade, en gesloten in een stenen graf, terwijl Hij toch spoedig een verheerlijkt geestelijk lichaam zou hebben, dat door alle stof kon heendringen, zich sneller dan de gedachte kon verplaatsen, en weldra ten hemel zou varen.

Geef ons dat wij op U vertrouwen, o Jezus, dat Gij ook in ons op een dergelijke wijze Uw voorzienigheid zult tonen. Geef, dat wij ons zeker voelen, o Heer, dat hoe groter onze nood is, wij des te dichter bij U zijn. Hoe meer de mensen ons verachten, des te meer eert Gij ons. Hoe meer de mensen ons honen, des te hoger zult Gij ons verheffen. Hoe meer zij ons vergeten, des te meer houdt Gij ons in Uw gedachten. Hoe meer zij ons verlaten, des te dichter brengt Gij ons tot U zelf.

* Terug